strona: 2 z 3

Ketha, Wrocław 9.04.2010, fot. K. Zatycki

Irytujesz się, kiedy słowo Kobong pada zbyt często w kontekście Ketha?

Nie, ale to już 4 pytanie o Kobonga (śmiech).

Ale przyznaj się sam, że są takie momenty na drugiej płycie, które brzmią jak żywcem wycięte z "Chmury", np. od 1:28 w "Blackpool", od 1:37 w "Blob" itd. Czy to celowy zabieg?

Tak! Choć w sumie to miało być od 1:49 i 2:04, ale troszkę metronomy nam krzywo grały (śmiech).

Myślisz, że jak jeszcze trochę poćwiczycie, to wykonacie na koncercie jakiś numer z drugiej płyty Kobong? Neuma nie chciała, Nyia nie chciała, to może chociaż wy sprawicie radość tym paru zapaleńcom, którzy do dziś klęczą przez tą płytą?

Fajny pomysł, zapytam Macia Miechowicza czy miałby coś przeciwko. Jak nie, to "Rwanda" bankowo dołączy do naszego setu. Na próbach nazbyt często się kiedyś pojawiała (śmiech).

Bardzo długo ogrywaliście nowy materiał. Wałkowaliście tyle czasu te 6 kawałków? Jak uniknęliście sytuacji, w której można przedobrzyć i utracić spontaniczność granych dźwięków?

Ogrywaliśmy ze 2 lata, nagrywaliśmy łącznie z tydzień, więc to nie są jakieś horrendalne okresy na tak złożony materiał. Natomiast bardzo długo zajęły nam miks i mastering, za to efekt w pełni nas zadowala. A jak uniknęliśmy przedobrzenia? Słuchaliśmy swoich uwag nawzajem, to pozwoliło nam nie oszaleć. Jak miksujesz album przez 6 miesięcy, to naprawdę jesteś bliski załamania nerwowego (śmiech).

Czy dużo materiału odrzuciliście po drodze? Jakoś nie chce mi się wierzyć, że przez te wszystkie lata skomponowaliście tylko 6 kawałków. Co z EP-ką, którą zapowiadaliście, będzie w tym roku? Co tam będzie?

Wypadł jeden utwór, był zwyczajnie słaby. Materiału rzeczywiście urodziło się sporo, jest ta tzw. EP-ka, jest też prawie cała trzecia pełna płyta, także nie leżałem do góry brzuchem. Na EP-ce będzie jednolity, choć wielowątkowy stwór, ciągnący się na jakieś 16 minut i 67 sekund, zawierający w sobie i połamańce, i transy, i nawet fragment swingu. Aktualnie rozglądamy się za miejscem do nagrania bębnów.

Lubisz połamane dźwięki, eksperymenty, muzykę obrazową. Gdyby ktoś cię przywiązał do fotela i odpalił całą dyskografię AC/DC, to na wysokości której płyty wykitowałbyś ze zgryzoty?

Uwielbiam AC/DC, także mogą mnie przywiązywać. Byleby ktoś mnie czasem dokarmiał.

Wypadałoby coś zapodać na temat wydawcy. Co to za jedni i dlaczego właśnie oni - i w ogóle wszystko, co wyczerpałoby ten temat w jednym pytaniu.

Instant Classic do tej pory zajmowali się wydawaniem winyli, wypuścili Rafała Iwańskiego i The Stubs - przy okazji polecamy obie pozycje. Nasze CD to debiut tego nośnika w ich ofercie. Zdecydowaliśmy się na nich, bo duży wydawca, cóż, najpewniej nie poświęci ci tyle uwagi co mały, niezależny, któremu będzie zależało, żeby sprzedać nakład. Poza tym to bardzo fajni ludzie.