Heritage wynika z innych inspiracji. Chociaż już Damnation
była osadzona w latach 70, szczególnie w KC.
Ale Blackwater Park nie pobije, czy wymienionych przez Ciebie płyt. Muszę się zgodzić.

Może, choć damnation to ich najsłabsza pozycja - powtarzają w się w ramach jednej kompozycji w nieskończoność zagrywki, a do spóły z deliverance niekonsekwencja, bo na jednym miało być spokojnie, a na drugim heavy, to co na deliverance robi taki Fair Judgement? Z tego można by poskładać jeden solidny longplay. Podobnie Moonspell najebał z alpha noir,omega white. Akerfeldtowi gdzieś od wydania Ghost Reveries coś mocno się pierdoli odwaga z odważnikiem i twórca z tworzywem. Opeth to zespół melodic,death, doom, czasem nawet black metalowy. To ta mieszanka zrobiła z niego gwiazdę i napełniła kabzę kapuchą. Choć lubię tego jego wycieczki do czasów kiedy miał 7 lat, a w radio zapierała Abba, to wolałbym, żeby robił to na boku pod inną nazwą. Napierdala def s bloodbafie? Niech napierdala progres nie wiem np. W acid bafie. Z Katatonią, jest trochę inaczej z uwagi na przezajebiste, gotowe lfdgd, choć i tak na powierzchnię wypełznęli dzięki metalowcom, którzy kupili bmd. Amen. Ave qrva szatan.

A ja sam nie wiem. Jeszcze parę lat temu za Katatonię dałbym się pokroić, ale ostatnia płyta brutalnie mnie z tego stanu wyciągnęła. Zupełnie nie czuję już w tej muzyce energii. Wieje kompletną nudą, a Jonas mruczy i wzdycha do mikrofonu zamiast śpiewać. Z perspektywy czasu najwyżej cenię "LFDGD" gdzie było absolutnie wszystko na najwyższym poziomie. Na pudle jeszcze jest "GCD" i "VE". Koncerty też jakoś specjalnego wrażenia nie robią, a już tym bardziej w telewizorze. Może tak z sentymentu zrobię preorder na torrentach i raz obejrzę.

Travis Smith jak zwykle genialny. Samą płytę chętnie obejrzę/przesłucham.