W moim przypadku lubię "tłum wyspecjalizowany". Chodzi o to, że nie przepadam za tłumem randomalnym, czyli takim np. z plaży czy z galerii handlowej. Ale dobrze czuję się w tłumie ludzi lubiących to co ja lub podobnych. Czyli właśnie na koncertach, meczach czy eventach politycznych.

Wolę wyalienować się z rozentuzjazmowanego tłumu

Ocieranie się o hordę rozentuzjozmowanych facetów może być nawet przyjemne... :P

kiedyś dobrze, obecnie nie wiem, bo nie chodzę na takie koncerty.. wiem tylko, że coraz bardziej wkurwiają mnie ludzie, obojętnie czy słuchają rocka i metalu czy nie.. za to lubię ludzi z mojej grupy terapeutycznej i.. zwierzęta

U mnie jest z tym troche dziwnie. Ogolnie nie lubie tlumow, ale jesli to sa tlumy na koncertach albo na meczach to w ogole mi to nie przeszkadza.

Anonimowy tłum na koncercie jest jedynym jaki lubię, gdyż generalnie jestem samotnikiem i im mniej ludzi dookoła mnie tym lepiej. Nie wiem czemu się w takim tłumie czuję dobrze, może to zasługa generalnie pozytywnych emocji, jakie czuć u ludzi bawiących się na jakimś występie, ale generalnie lubię się wtedy i skakać i trochę pogować i stać w tłoku. Ale np. tłumu w środkach komunikacji miejskiej to mocno nienawidzę i strasznie mnie wtedy on irytuje. Podobnie nie trawię dużych spędów rodzinnych zgromadzonych na zbyt małej powierzchni np. przy świętach czy jakiś imieninach.

ze mną jest różnie, czasami lubię tłum i pogo, czasami wolę słuchać i kręcić dokumenty dla fanów i potomnych w spokoju:)

Dobrze, wtedy gdy tłum jest aktywny, gdy ludzie śpiewają, krzyczą, podskakują.

Nie lubie stać na tłoku ludzi, ponieważ tutaj źle się czuję i może ktoś w innego człowieka uderzyć np. glanem tak jak miał 6 lat temu mój starszy brat. Można też kogoś udusić. Jestem z niskiego wzrostu (ok. 160 cm wzrostu) i najbardziej czuję się dobrze na koncercie, jeśli stoję blisko sceny przy barierkach. Tutaj nie czuję jak ktoś popycha i to jest mój żywioł stać blisko sceny.