czasami jedna z drugą się wiąże

Umysł, któremu nieobce są rygory nauk ścisłych, potrafi trzeźwo i rzeczowo podejść do zagadnień z zakresu humanistyki - zdemaskuje lanie wody, sprzeczności logiczne i nadinterpretacje. Zainteresowanie dyscyplinami humanistycznymi poszerza z kolei horyzonty intelektualne i pozwala dostrzec interesujące (np. filozoficzne) implikacje wielu faktów z zakresu fizyki, matematyki itd.

Osobiście najbardziej lubię zagadnienia techniczne - pracując nad nimi zazwyczaj wiem, kiedy zmierzam w dobrym kierunku, co i jak ewentualnie poprawić i kiedy rezultat uznać za satysfakcjonujący. Wydaje mi się, że zajmując się np. naukami społecznymi ciężko się pozbyć wrażenia, że obejmuje się tylko jeden aspekt, wycinek badanego problemu. Ale co kto lubi :)

Dobrze napisanie Panie:)

co to są "nauki humanistyczne"?? nauka to nauka - ma swoją metodologię i jest oparta na konkretnej filozofii nauki, nawet tzw. nauki społeczne można uprawiać zgodnie z jakimiś rygorami a można na kształt literatury
dlatego pytanie postawione źle i do diabła z nim
dawno nie było fajnej sondy

Obstawiam, że w takim potocznym rozumieniu nauki ścisłe to fizyka, biologia, chemia, matma i im pokrewne, a humanistyczne to historia, socjologia, antropologia, filozofia i inne takie dyrdymały. Nie ma co dupy spinać ;)

no i nawiązując do propozycji Waca, czyli fajnej sondy i nauk ścisłych i humanistycznych, sugeruję by zrobić sondę podsumuwującą rok 2013, jakie płyty zdaniem internautów, czytelników, użytkowników rock metal należy uznać za dobre, a które za mniej ciekawe - wydane w minionym roku

Był zawsze plebiscyt, nie wiem czemu w tym roku zabrakło. Chociaż może to i lepiej, bo niektórzy nie rozumieją że takie plebiscyty to zabawa. I wygrywają rzeczy niekoniecznie najlepsze, a najpopularniejsze. Albo płyty których premiera była największym wydarzeniem. Kult, Hunter, Black Sabbath, QOTSA...I gdyby w 2013 Luxtorpeda wydała album to pewnie ona by wygrała. Najbardziej rozwalały mnie komentarze, w których ludzie się burzyli "a gdzie jest płyta..." I w tym miejscu padały jakieś mało znane nazwy albo czwartoligowi blackowcy z Norwegii. Tak jakby ktoś naprawdę wierzył, że jakaś niszowa płyta wejdzie do takiego Top 20 płyt roku.

A tak zmieniając temat, to obczajcie sobie styczniowego Teraz Rocka i spoko artykuł "25 niezapomnianych zapomnianych koncertów". Fajnie pokazuje jakim fenomenem był przyjazd zagranicznych gwiazd do PRL-u i jak niektórzy kilka dni pod rząd grali w największych obiektach.

Uprawianie nauk społecznych, jak to ująłeś "na kształt literatury" określa się mianem metod "miękkich" czyli jakościowych - tego również naucza się na uniwersytetach. Zwolennicy takiego podejścia argumentują, że podporządkowane jest określonym założeniom teoretycznym i filozoficznym (czyli nie panuje totalny freestyle), a oczywistym jest, że choćby ludzkiej psychiki nie da się zmierzyć i zważyć na podobieństwo ciała stałego.

Jako że wolę algorytmy i precyzyjne wytyczne od rozmytych postulatów, niespecjalnie ufam tego rodzaju metodologii - chociażby w tym sensie, że uprawianie jej przychodziłoby mi z gigantycznymi oporami. Przyznaję - ciężko mi równocześnie wyobrazić sobie skuteczną pracę psychologa - terapeuty, który całe podejście do pacjenta opiera na wypełnionych przez niego kwestionariuszach. (Sama psychoterapia jest już jednak sztuką - co do tego panuje zgoda.) W USA można być magistrem nauki lub sztuk (MSc i MA) i to rozwiązanie jest zapewne bardziej trafne, niż mówienie o naukach humanistycznych.

Jeśli już jesteśmy przy psychologii, osoba kończąca ten kierunek otrzymuje w naszym kraju tytuł magistra nauk humanistycznych - taka jest więc obowiązująca nad Wisłą nomenklatura. Piszę o tym, żeby pokazać, że, mimo iż rozumiem Twoje zastrzeżenia, autorzy sondy nie popełnili błędu rzeczowego ;).

nie twierdzę, że to oni go popełnili... mam takowy dyplom (nawet dwa)

Dodam, że lanie wody to udawanie humanisty, nie humanistyczna wypowiedź. Nie rozumiem matmy =/= jestem humanem. Nad jednym i drugim trzeba niestety pracować.