Megakruk podchodzi bardzo emocjonalnie, przez to recenzje są ewidentnie subiektywne. Białe albo czarne, złe lub dobre, wspaniałe albo kiepskie.
A czasami muzyka jest dobra w pewnym kontekście czasu i miejsca, a nie zawsze wybitna i zmieniająca światopogląd.
Dodatkowo obawiam się, że płyt wybitnych nie będzie w najbliższych latach tak dużo i frustracja gotowa :)

zapomniałbym - eliks na postindustry pisał świetnie

Jeśli chodzi o recenzentów w ogóle, to Tomasz Beksiński. Znajdźcie mi drugą osobę w ten sposób piszącą, jak on:

"Siadłem więc do tego zadania dla własnej przyjemności. Ilekroć bowiem pojawia się płyta, pod którą mógłbym się podpisać, ogarnia mnie coś na kształt zazdrości. Potem zaś sprawnie maskuję ją euforycznym podziwem, unoszę rzeczoną płytę ku górze i nazywam swoją biblią."

A jeśli chodzi o rockmetal to Margaret (z dawnych lat) i Megakruk. Ta pierwsza w zajebiście mało obiektywny sposób pisała, bo każdy swój tekst przesycała podnieceniem nadwrażliwej gotki (i o dziwo, robiła to bardziej dosadnie od Beksińskiego). Zaś Megakruk po prostu rozkurwia sufity:3

Beksiński to był maniak:)
Zrezsta ojciec podobnie jak syn to osoby urodzone do obcowania ze sztuką, szkoda, że ich losy są bardzo mroczne i potoczyły się jak się potoczyły

człowiek, który dokonał żywota z własnej ręki przez kobietę to musi być maniak :(

drobne poprawka....rozkurwia"ł" - obecnie na emeryturze, w tym miejscu przynajmniej.

Weź nie pierdol przeca nowy Deicide w drodze!

chodziło mu raczej o zgon Beksińskiego niż jego własną emeryturę na rockmetalu ale może nie skumałem :D

Aha jeszcze Mariusz Fabin - za świetne recenzje o XIII Stoleti heh a ja ostatnio znów mam fioła na punkcie tego zespołu:)

a poza obszarami rocka gotyckiego pisze recenzje o innych gatunkach muzycznych?