może nie skumałem,bo tak dziwnie troche pisac o ekspertach sportowych przy takim temacie ;) ale ,luz-niech każdy lubi to co chce,nieważne czy chodzi o piłkarza,muzyka czy np.aktora :)

a ja tam lubię czasem coś o życiu, bo muzyki wolę słuchać a nie słuchać o muzyce

Ja najbardziej w wywiadach lubię informacje muzyczne. Na jakich gitarkach grają, wzmaniaczach, jakich efektów używają a nie jakieś piepszoty o niczym praktycznie...

hehe to by dopiero były wywiady, jakby opowiadac w nich o wzmacniaczach i efektach do gitary XD Człowieku, takie rzeczy to mogą sie znaleźc gdzies w osobnych notkach czy innych wyszperanych "przypisach", ale nie w pytaniach do muzyków! Na szczescie jeszcze w zyciu takich pieprzot nie spotkałem w wywiadzie

Najbardziej nie lubię gdy artysta lubi paplać dużo o swoim światopoglądzie, o tym że w kraju czy na świecie to jest źle, i ogólnie jakbym wywiad z aktywistą czytał a nie muzykiem. Lubię jak jest o muzyce i jest w tym jakiś konkret, w stylu gramy bo chcemy szybko albo ciężko albo klimatycznie albo cokolwiek, a nie "gramy bo nie lubimy księży w Polsce i wojny w Iraku".

Wniosek: nie lubię kiedy wywiad napędza takie wywody. Pytać więcej o grę na instrumencie, sprzęt muzyczny, proces tworzenia, proces nagrywania. Niech to będzie wywiad muzyczny.

^ This.

Mnie także dobija, kiedy Pan Wielki Muzyk(TM) buńczucznie gada o swoich inspiracjach, które zazwyczaj gawno mają wspólnego z rzeczywistymi kompozycjami.

Albo gdy dziennikarzyna pyta: "czy to i to zainspirowało do napisania tego kawałka?". Najbardziej mi się wtedy podobają odpowiedzi: "nie, możliwe, sam z siebie taki wyszedł".

O, a najlepsze jest, gdy muzyk gada, że "to najlepsza płyta jaką nagraliśmy". A przy okazji premiery i promocji nowej płyty nieomal o 180* zmienia swoje zdanie i to najnajnajnowszy album jest najnajnajlepszy w ich karierze!

Ech...

ej,ej, easy, no ale nie mylmy wywiadu dla jakiegoś technicznego periodyka (typu "Świat gitary" do czytania tylko przez innych muzyków;P) z wywiadami dla szerokiej gamy fanów.
Te nie mogłyby być przesycone tylko kwestiami specjalistycznymi! żeby sie miło czytało, trzeba pytać też o rzeczy prywatne, humorzaste, anegdotyczne i w ogóle o cały background wszystkiego co wiąże się z daną muzyką. O ile klient podaje szczery powód dlaczego akurat gra szybko, cięzko, klimatycznie czy jakkolwiek, to dlaczego miałbyś mu tego zabraniać? a jesli jakiś kawałek powstał naprawde z inspiracji wojny w Iraku, to też musiałby to potulnie przemilczeć? ;D Poza tym zapominasz, że jednym z instrumentów jest głos, a głosem z reguły przekazuje się konkretne teksty, które z kolei powstają z jakiejś inspiracji np społecznej(choćby kleru)bądź jakiegos "światopoglądu", frustracji i innych pierdół, które porwały małolata by zechciał chwycic za instrument i nadal chwyta ;)
Zresztą w dziennikarskim światku np metalu na początku lat 90-ych panowała właśnie taka "moda", by rozpisywac się bez końca o najbardziej drobiazgowych szczegółach technicznych, a najbardziej obowiązkowym pytaniem było: "ile czasu tym razem zajęło wam nagrywanie albumu?" te schematy po prostu juz się przejadły i być może dlatego przesunęły się trochę te proporcje, które tak cię dziwnie zirytowały...

jak np. johan edlund z tiamat:)

Trochę się wahałem przy tej ankiecie, ale ostatecznie zaznaczyłem wyczerpujące odpowiedzi. Nie ma gorszego wywiadu niż taki, w którym następuje tylko "tak" "nie" plus jakieś jedno, dwa krótkie zdania.

"-Co było Twoją inspiracją do tekstów na tą płytę? Nie muszę mówić że są dość...oryginalne."
i następuje jedna z tych odpowiedzi:
"ale my gramy instrumentalną muzę..."
bądź
"Odpie**ol się! To z tatą to była plotka!"