jesli tak, to uwielbiam j-rocka.

według angielskiej Wikipedii, Sigh to japoński black metal ;]

Przeważnie tylko Dir en Grey.. Bo reszta to w większości chłam, którego nie da się słuchać..

mam podobne odczucia... co prawda niewiele j-rocka przesłuchałem, ale to co do tej pory zdążyłem nie zachęca do dalszego słuchania [wyjątek: DEG i Ra:IN]

zawsze. ^^ uwielbiam japońską muzykę. xD

Wczoraj byłem na jpopowym koncercie pani o imieniu Kokia. Odbył się w poznańskim klubie Blue Note. Bardzo fajny kameralny koncercik z gatunku "gitara i śpiew".
Co do jrocka to tylko i wyłącznie S.O.B.
Najlepsza grindująca kapela, obok Napalm Death.

Nieciekawa muzyka, nie słucham, brzydzę się...

Najlepszym dowodem na to, że ta muzyka jest wskazana wyłącznie dla tresowanych pawianów jest to, że brzydzi się nią nawet nekrofil - bez urazy xD Mi to co chwila wciska jeden kolega, nie jestem w stanie się przekonać, zero stylu, zero wyczucia, zero umiejętności, zero klimatu, zero energii.

im chodzi o jazz-rock, czyli takich gości jak np. śp. Frank Zappa.

sam jestes jak jazz rock. j-rock to japoński rock a jazz rock to jazz rock