Jeśli trzy dni miłości, przyjaźni i rock'n'rolla w jednym miejscu, to tylko w Kostrzynie na "Przystanku Woodstock". Tegoroczny "Przystanek" był wyjątkowy ze względu na trzy ważne rocznice. Urodziny świętowali: czterdzieste amerykański Woodstock, dwudzieste demokracja w Polsce i piętnaste polski "Przystanek Woodstock". W związku z tym zaproszeni zostali tacy goście, jak Lech Wałęsa, Tadeusz Mazowiecki i Michael Lang - współorganizator legendarnego festiwalu w Woodstock w 1969 roku.

"Przystanek Woodstock 2009", fot. Dariusz "Lazarroni" Łasak

"Przystanek Woodstock 2009" zapisał się w historii również ze względu na liczbę osób, które przybyły z całej Polski i różnych zakątków świata. Prawdopodobnie obecnych było około 450 tysięcy wyjątkowych jednostek, prawie tyle samo, co na Woodstocku 40 lat temu.

"Przystanek Woodstock 2009", fot. Dariusz "Lazarroni" Łasak

Piętnasta edycja "Przystanku" zaoferowała bogaty muzyczny repertuar, skierowany do woodstockowiczów o różnych gustach. Na trzech scenach można było zobaczyć wiele niesamowitych zespołów, reprezentujących odmienne muzyczne nurty, począwszy od folkowego laureata Złotego Bączka - ukraińskiej Atmasfery, przez szalonego skrzypka Jelonka, Jamajczyków z Easy Stars All-Stars z wyjątkowymi coverami Pink Floyd ("Breathe", "Time", "Money"), po chilloutowego Senora Coconuta z Chile (zagrał "Smoke on the Water" w wersji latino), ostrego rock'n'rolla w wykonaniu Volbeat, klasyki polskiego bluesa - Dżemu, kończąc na miażdżącym laureacie drugiego "Złotego Bączka" - zespole Clowfinger. Te grupy - oraz reszta, która pokazała się na woodstockowych scenach - zaprezentowały się wyśmienicie, zasługując na duży szacunek za profesjonalizm i nieprzeciętny kontakt z publicznością. Choć może z jednym wyjątkiem - The Subways i ich mocno opieszałe wyjście na scenę nieco zdenerwowało Jurka Owsiaka i rzesze fanów, czekających na swoich idoli. Ostatecznie zespół pojawił się z dwugodzinnym poślizgiem. Wszystkie pozostałe koncerty rozpoczynały się bez większych opóźnień...

"Przystanek Woodstock 2009", fot. Dariusz "Lazarroni" Łasak

Mimo że wszystkie występy były bardzo interesujące, to jeden był naprawdę wyjątkowy. Mowa tu o koncercie jubileuszowym z okazji czterdziestolecia amerykańskiego Woodstocku. Na scenie pojawili się artyści z Polski i z zagranicy, którzy wykonali utwory z repertuaru gwiazd Woodstocka z 1969 i 1994 roku. Na szczególne wyróżnienie zasługują Ewelina Flinta za niepowtarzalne zaśpiewanie utworu "Cry Baby" Garneta Mimmsa i The Enchanters, Gadowski za "Knockin' on Heaven's Door", bracia Cugowscy za beatlesowski "With a Little Help from My Friends" ze wsparciem solistów Mazowieckiego Teatru Muzycznego "Operetka" czy wykonanie polskiego hymnu (zainspirowane hendriksowskim wykonaniem "The Star-Spangled Banner") przez mistrza gitary Dariusza Kozakiewicza. Finałem tego niezwykłego koncertu było wspólne zagranie przez wszystkich artystów piosenki Petera Gabriela "Biko". Całość tego przedstawienia - oraz wszystkich innych w przeciągu trzech dni - podkreślało efektowne oświetlenie sceny, które ważyło prawie 25 ton.

"Przystanek Woodstock 2009", fot. Dariusz "Lazarroni" Łasak

Oprócz wszechobecnej muzyki, woodstockowicze przez trzy dni mogli rozwijać swoje zdolności artystyczne w ASP, czyli Akademii Sztuk Przepięknych. Kto tylko miał ochotę, mógł wziąć udział w warsztatach plastycznych, teatralnych, gry na gitarze czy innych spotkaniach ze sztuką, jak również w porannych zajęciach z jogi. Wszystko to pod czujnym okiem specjalistów. W ogromnym, białym namiocie ASP odbywały się spotkania ze sławnymi osobistościami polityki i kultury, prowadzone przez rektora ASP Piotra Najsztuba. Resztę wolnego czasu można było spędzić w jednej z kilku wiosek - np. piwnej, gdzie przebywało wielu przedstawicieli punkowej części woodstockowej rodziny, bębniarskiej czy pokojowej Hare Kriszna, gdzie serwowano najtańsze jedzenie na "Przystanku". Organizowane były mecze piłkarskie pod hasłem "Wykopmy rasizm ze stadionów" i konkurs na najpiękniejszą parę. Najodważniejsi mogli skoczyć na bungie, mniej odważni pochodzić po pasażu handlowym i kupić pamiątki bądź wesprzeć jedną z wielu organizacji pozarządowych. Strudzeni słońcem mogli zaznać ulgi pod tzw. grzybkiem, czyli w wolnym tłumaczeniu - mogli skorzystać z legendarnej kąpieli błotnej.

"Przystanek Woodstock 2009", fot. Dariusz "Lazarroni" Łasak

Wszystkie te elementy składają się na niesamowicie magiczna atmosferę, która przyciąga ludzi rokrocznie na "Przystanek Woodstock". Żadne zdjęcia, relacje czy nawet nagranie audio lub wideo nie oddadzą tego klimatu, dlatego zachęcam wszystkich fanów muzyki, miłośników dobrej zabawy do przyjeżdżania na nasz Woodstock, który - mimo że jest za kompletne friko - oferuje mnóstwo niezapomnianych przeżyć.