Tegoroczna Poznańska Teatralna Malta zakończyła się koncertem Leningrad Cowboys. Jest to zespół dość wesoły i znany głównie z występów z chórem Armii Czerwonej. Pochodzą z Finlandii i reklamują się jako najgorszy zespół w historii rocka. Grają standardy wymieszane z ludową (a raczej cepeliowatą) pieśnią rosyjską. Właśnie usłyszałem w telewizji, że na koncert przyszło 45 tysięcy ludzi - w tym oczywiście i ja. Wytrzymałem godzinę z kilku powodów - mimo wszystko mnie taka muzyka nie rusza, a po drugie - organizacja była fatalna (o tym dalej).

Dużym zaskoczeniem był poziom techniczny muzyków. Nie były to oczywiście jakieś wyżyny, ale śmieszne było to co grali, a nie to, że grać nie potrafią. Trochę śmieszne były teksty muzyków, wykrzykiwane łamanym rosyjskim, czy nawet polskim. Na zachodzie może i ludzie dają się nabrać, że to rosyjski, ale my w Polsce jednak mieliśmy świadomość, że to jedno wielkie jajo.

O samej muzyce nie ma chyba co pisać - szybka, taneczna - trochę wieśniacka, ale przecież taka miała być. Leningrad Cowboys trzymają klasę i swój poziom (sami pewnie powiedzieli by, że niski :). Dużo dobrej, niezobowiązującej zabawy.

Co do organizacji. Przed sceną stały rzędy krzeseł dla Vipów, za tym wielkie rusztowania dla telewizji (i stojaki na kajaki), dzięki czemu albo nic nie było widać, albo trzeba było stać na skarpie. Większość stała na skarpie i co chwila ktoś zjeżdżał na dół, ciągnąc za sobą wszystko w co wjechał. Powodowało to małe wybuchy agresji (w tym oczywiście i moje :). Ogólnie słychać było dobrze i nawet przy dobrym ustawieniu było coś widać.

Żałuję, że nie zostałem do końca, bo nie wiem, czy Leningrad Cowboys zagrali mój ulubiony "ich" kawałek - "Sweet Home Alabama". Ale wszystko się okaże - dziś ich koncert można zobaczyć w telewizji.