Kolejna środa w "Nemo" upłynęła pod znakiem wariacji na temat łojenia. Wieczór zaczęli lokalni brutale z Pyorrhoea serwując mordercze dźwięki szybkiego death/grind, który jak młot pneumatyczny w ekspresowym tempie dziurawił czaszki publiki. Mięcho, tryskająca krew, sperma i smród gnijącego ciała na kilkanaście minut opanowały klub, jednak niezwykłą "przyjemność" ich odbioru zakłóciła nieco jakość nagłośnienia.

Po sieczkarni, jaką zgotowali muzycy Pyorrhoea, na sali zrobiło się "spokojniej", gdy na scenie zjawił się kolejny stołeczny zespół, Murgost. "Spokojniej", gdyż numery, utrzymane były w przeważającej części w blackowej konwencji z klawiszami i umiarkownie szybkich tempach. Pozbawiony operatora czterostrunowego wiosła zespół z trudem potrafił zainteresować swoją twórczością. Przydługie kawałki trąciły nudą, brakowało im polotu i różnorodności. Może warto w przyszłośc pomyśleć o skróceniu kompozycji?

W typowo "śmiertelnej" stylistyce utrzymane są numery produkowane przez kończący ten wieczór Gortal, wzmocniony nowym basistą, członkiem rockowej grupy Leash Eye. Muzyka nie powala brutalnością, jednak na żywo kawałki bronią się całkiem nieźle, nadrabiając ów "brak" solidnym warsztatem i sensownymi pomysłami, jednocześnie nie tracąc kopa i ciężaru. I nie jest to może błyskotliwy, powalający na kolana death metal, jednak czepić się nie ma czego, a i słucha się tego z koncertu na koncert coraz lepiej. Przydałoby się tylko, by Cukier (wokalista), odziany tego wieczoru w pasy z nabojami, przestał być taki statyczny i poważny ;) co z korzyścią odbiłoby się na wizerunku scenicznym grupy.