Formacja Wintershadows już niestety (z tego, co wiem) nie istnieje. A szkoda, ponieważ "Arrakis" jest krokiem w dobrą stronę.

To bardzo krótka kaseta - raptem sześć utworów. A co dziwniejsze, większość z nich to utwory instrumentalne. Jedynie dwóm ("The Birds" i "Garden of Sorrow") towarzyszy wokal. Pierwsze skojarzenie jest dość łatwe - Sirrah. Mamy tu skrzypce, klawisze, dwie gitary itd. Wokal to czysty growling - stara szkoła, żaden tam blackowy skrzek. Całe szczęście dla zespołu, jedyna kobieta w kapeli gra na skrzypcach, a nie śpiewa. Dzięki temu zespół ma ostrzejszy wymiar i nie wpada niebezpiecznie w gotyk.

Instrumentalnie kaseta nagrana jest dobrze. Technice muzyków trudno coś zarzucić - nie są to może popisy na miarę Vaia, czy Malmsteena, ale chyba nie o to tu chodzi. Dość dużo tu blackowych patentów w gitarach, w perkusji, ale muzyka zachowuje doomowy charakter. Liryki - dość oklepane i bardzo dobrze, że po pierwsze growling trudno zrozumieć, a po drugie większość utworów jest instrumentalna.

Dzięki przewadze utworów instrumentalnych Arrakis jawi się jakoś lepiej - miło sobie tego posłuchać w tle, w czasie pracy czy nauki.