Zachłyśnięcie się nowoczesną techniką najwyraźniej odbija się muzyce rockowej czkawką. Coraz więcej zespołów, zarówno w Polsce jak i za granicą, z ochotą sięga po tradycyjne gitarowe dźwięki, omijając szerokim łukiem naszpikowane elektroniką brzmienia. Doskonale w ten czas wpasował się zespół Trzyczwarte, którego muzyka przenosi słuchacza w lata świetności ciężkiego rocka i potęgi gitarowego grania.

Na debiutanckim krążku "Ja Nie Pozwalam", którego patronem medialnym jest nasz serwis, zespół jasno określa kierunek w którym chce zmierzać. Już sam początek piosenki "Zabawy Niebezpieczne", ma w sobie coś z "Highway Star" Deep Purple: utwór wyłania się niczym pociąg z tunelu ciągnięty przez rozpędzony riff. Zresztą takie "riffy-lokomotywy" pojawiają się też i później, chociażby w "Ciągle Mało". Z kolei motyw, oraz charakterystyczna wielowątkowość muzycznego tematu, "Nie Odchodź" zbliża Trzyczwarte do stylistyki Budgie. Na szczęście odniesienia do klasyki rocka nie zapędziły zespołu w ślepą uliczkę. Wręcz przeciwnie. Trzyczwarte udało się zgrabnie ominąć pułapkę, w którą wpada większość grup inspirujących się klasycznym rockiem, jaką jest brak własnego stylu. Nie dość, że muzyka grupy nie brzmi archaicznie, to na dodatek niesie ze sobą pewną świeżość, która definiuje jej styl. Nawet jeśli zespół sięga do przepastnych zasobów zacnych poprzedników (wspomniane wcześniej "Zabawy Niebezpieczne" i "Nie Odchodź", albo mający w sobie coś z ducha Hendrixa "Trzyczwarte"), to jednak robi to bez niepożądanego naśladownictwa ani wtórności. Trzyczwarte ponadto przywraca do łask, nie tak znowuż chętnie wykonywane dziś przez muzyków, solówki. W każdej piosence rozbrzmiewa gitarowe solo, a w instrumentalnym (nie licząc wokalizy Łukasza Owadowskiego) utworze "Niewolnicy Szklanych Ekranów", znalazło się nawet miejsce dla solówki na perkusji.

Na koniec warto jeszcze zwrócić uwagę na utwór tytułowy, który jest wymownym politycznym protest-songiem. Zespół nie szczędzi pod adresem polityków cierpkich słów, śpiewając: "Kolejne mordy otoczyły żłób / Z pogardą w oczach oglądają tłum / Za naszą kasę będą jeść i kraść / I będą wmawiać, że kochają nas". Zwrotki śpiewane są a capella, co wzmacnia ich przekaz, a rozbrzmiewający na zakończenie każdego wersu akord mocno akcentuje cięty tekst. Wszystko to oparte jest na kapitalnym, sunącym do przodu, riffie i wpadającej w ucho melodii, która czyni z tej piosenki potencjalny przebój.

"Ja Nie Pozwalam" to kawał dobrej rockowej muzyki zbudowanej na fundamentach postawionych ponad trzydzieści lat temu, a mimo to mocno osadzonej w teraźniejszości i niewymagającej żadnego liftingu. Okazuje się, że w sprawnym wykonaniu stare patenty brzmią świeżo nawet w XXI wieku.