Nowa płyta - dużo zmian, kilkuletnia metamorfoza death metalu w coś, co śmiało można nazwać muzyką. Na samym starcie duuuża niespodzianka. Tytułowy "COLD SEED" z MLP o tym samym tytule i pierwsza pomyłka w interpretacji, bo pierwsze czterdzieści sekund spowodowało, że powitałem PARADISE LOST. Tymczasem naprawdę duuuża niespodzianka. Oto nowy TIAMAT, czyli klimaty z najlepszych czasów DEPECHE MODE w dość awangardowym wykonaniu. Edlund wreszcie odkrył swój wokal, depresyjny, pełen melancholii... To już nie WILD HONEY, pościelówka dla metalowców. Mówimy o muzyce, która brzmi. Wstawki techno, industrial, czyli nie boimy się eksperymentów. Te akurat, moim zdaniem, mają szansę zaistnieć, o ile grona słuchaczy nie ograniczymy do lekka już przygłuchych fanów VADERa. A płytka kręci się dalej. Spokojnie, w klimatach. Przede wszystkim klimat, melodia, gitary raczej jako podkład, element aranżacyjny. Duże novum to używanie naprzemian żywej perkusji i automatu/samplera. Chociaż jak twierdza znajomi perkusiści, jest to już praktycznie nie do odróżnienia. Ale czy to jest jeszcze metal? Chyba nie. I chyba dobrze. Naprawdę pełne spectrum brzmień od DEPECHE MODE, DEAD CAN DANCE, G.G.F.H., SISTERS OF MERCY, THIS MORTAL COIL aż do.. TIAMAT. Muszę przyznać, że potrzeba naprawdę dużo odwagi, aby tak diametralnie zmienić orientację. Mimo wielu krytycznych głosów, TIAMAT sukcesywnie zdobywa nowych fanów, jednocześnie podwyższając poprzeczkę pt. TIAMAT DZIŚ. Złagodzenie klimatów, coraz więcej melodii, coraz więcej MUZYKI... Wielu ortodoxom ta płyta nie przejdzie przez odtwarzacz, o tym jestem przekonany. Ja polecam ją wszystkim tym, którzy chcą zauważyć, że wszystko, muzyka również, zmienia się. My też, czy chcemy czy nie... Warto widzieć rzeczy, które się do tego przyczyniają. Nawet jeżeli ktoś powie, że nowy TIAMAT do dyskoteka.