Jakoś mnie techniczne granie nigdy szczególnie nie kręciło, wolałem zawsze od technicznych połamańców proste ale kopiące po ryju kawałki, dlatego też od razu przyznaje się, że Qwestion ze swoim dziwnie zatytułowanym albumem "Y" nie wywarł na mnie większego wrażenia, nie popuściłem z radochy w majtasy ale i nie wyrzygałem się na tą płytę. Co dziwne, w ciągu tych 57 minut jakie serwuje nam Qwestion nie ma ani jednej zaśpiewanej głoski. Ja rozumiem, jeden czy dwa kawałki instrumentalne, ale żeby cała płyta taka była, no to sorry ale dla mnie to już lekka przesada. W sumie to da się tego słuchać, ale najbardziej zainteresowani tym albumem na pewno będą miłośnicy technicznego grania, połamanych rytmów, popisów na gitarze i takich tam. Mike i John biegają paluchami po gryfach w tę i z powrotem, muzyka jest bogata w różnego rodzaju figury, aranżacje, zagrywki etc. nie jest jednostajna chociaż z drugiej strony nie zapada w pamięci słuchacza, milknie ostatni akord z tego krążka a wraz z tym zapomina się o tej muzyce. Faktem jest, że trudno by było żeby te kawałki można było sobie nucić pod nosem idąc do pracy ale kompletna pustka w głowie gdy człowiek stara sobie przypomnieć sobie któryś z riffow to też nie jest to o co chyba chodziło muzykom. Po za tym "Y" nie ma mocy, nie ma poweru, nie ma siły przebicia, nie wywołuje żadnych emocji, nie powoduje szybszego krążenia krwi, po prostu nic, zero, totalna pustynia.

Qwestion to zespół dla wąskiego grona słuchaczy, ich muzyka trafi do nielicznych, dla mnie "Y" brzmi bardziej jak demo jakiegoś gitarzysty, który stara się o posadę w jakimś zespole i prezentuje swoje możliwości techniczne...

Kontakt: www.qwestion.net.