Wspaniały, cudowny, niesamowity... te wszystkie słowa to za mało, by opisać fenomen, jakim jest płyta "Oceanborn" fińskiego zespołu Nightwish. Muzyka tworzona przez Nightwish to połączenie power i gothic metalu - zarazem melodyjne i ciężkie. Gra gitary i basu jest bardzo dobra, nastrój skutecznie potęgują klawisze, a wszystkiego dopełnia wspaniały, operowy głos Tarji. Jest ona zdecydowanie najlepszą wokalistką, jaką było mi dane słyszeć na metalowej scenie.

Płyta nie ma słabych stron, wszystkie kawałki są doskonałe, nie ma niczego zrobionego na siłę, żadnych "zapychaczy". Nie potrafiłbym wytypować ulubionego utworu, dlatego, że wszystkie są świetne. No może poza "The Riddler", który jest tylko bardzo dobry, ale może to kwestia gustu. Na płycie mamy jeden instrumental - "Moondance", będący niesamowitą kombinacją metalu i folku. Poza gitarami, perkusją i keybordem gdzieniegdzie udzielają się dodatkowe instrumenty - flet, skrzypce, wiolonczela i altówka. Wykonawcą męskich partii wokalnych jest niejaki Wilska, co pewnie ucieszy tych, którym nie przypadł do gustu wokal Tuomasa z "Angels Fall First". Występuje w dwóch utworach i prezentuje się naprawdę dobrze, brzmi trochę jak mówione wstawki w blackowych utworach.

"Oceanborn" po prostu mnie oczarował. Po włożeniu kasety do magnetofonu, siedziałem i słuchałem jej w kółko przez dobre pięć godzin, rezygnując z wszelakich zajęć. Po prostu leżałem i słuchałem. Polecam wszystkim zwolennikom klimatycznego metalu, którzy lubią, gdy zachowana jest harmonia pomiędzy klimatem i ciężkością... i całej reszcie też.