Wieczór jest chujnia mrok ziąb zima sukin kot i mokry, i zaśnierzony po trochu. Wulgarnia bestwiących się na okładce psiczek mąci me pokrzywdzone japsko. Zespół Nightfall przydumał elegancki płyt "Lesbian Show". Mnie on nie idzie w łeb za cholerną rozpryskaną wymiotną rzygowinę. Rwie mnie co od wewnątrz. Był kiedyś taki git-galant song "My Red, Red Moon (Emma O.)". A tu takich przytupów cała szmirowata chata. Nawet całkiem prijatno tego słuszać. Pieje ten Karadimas całkiem przyjebnie, jak na przeleśnego i jebniętego w ciemię bojka przystało. Ale wszystko jakieś nie skore, napuchnięte od spodełbionego podobieństwa. Stuka to nie oryginalnie i żal ściska koguta czarnopiórego. Był kiedyś Nightfall nastojoszczyj horror-szoł, a teraz próchniak nudnawy. I tylko przykro mi.

P.S. Anthonemu Burgess za inwencję dziękuję.