Wydanie tego krążka wydaje się zupełnie bezcelowe, bowiem jest to ten sam koncert, co dostępny na DVD "25 & Alive Boneshaker" (2001). Jeśli powodem nie była chęć zarobienia przez wytwórnię lub zespół (wszystko jedno, czyj to pomysł) dodatkowych środków płatniczych, to sam nie wiem, co kogo podkusiło. Jedynymi odbiorcami tego albumu koncertowego byli chyba tylko ci, którzy z jakichś powodów nie nabyli DVD oraz super kolekcjonerzy.

Pełny tytuł dzieła to "25 & Alive - Live At Brixton Academy", dla jasności dodany został też podtytuł "The Complete Concert". Jak pamiętamy, do DVD było dołączone CD z tego występu, jednakże ze względu na pojemność pojedynczego dysku sześć utworów nie znalazło się na krążku. Podwójne CD "Live At Brixton Academy" jest pełną wersją koncertu i jest to chyba jedyna zaleta tego wydawnictwa muzycznego. Płyta posiada w zasadzie dwie okładki - pierwsza (wewnętrzna) jest fragmentem DVD, druga (zewnętrzne pudełko kartonowe) to zdjęcie budynku "Brixton Academy". Stylowa fasada hali koncertowej z uroczą kopułą nad wejściem głównym, z dodaną komputerowo nazwą kapeli i wkomponowanym w całość tytułem płyty - nie powiem - wzbudza pozytywne odczucia. Krążek ukazał się 9 grudnia 2003 roku w stajni SPV. Za produkcję odpowiedzialność wzięli chłopcy z Motorhead. O zawartości albumu nie ma sensu pisać - odsyłam do recenzji DVD "25 & Alive: Boneshaker".

Koncert miał miejsce 22 października 2000 roku w "Brixton Academy" w Londynie dla uczczenia 25-lecia zespołu. Ten klub jest miejscem szczególnym nie tylko dla Motorhead, który już raz opublikował swój koncert z "Brixton" - bootleg ukazał się 12 kwietnia 1994 roku pod bardzo podobnym tytułem "Live At Brixton", a dokumentował show z 1987 roku. Swoje koncertówki nagrywali tam mocarze świata muzyki: Hawkwind ("Space Ritual Alive" 1972), Faith No More ("Live At The Brixton Academy" 1991), The Brian May Band ("Live At The Brixton Academy" 1994), Machine Head ("Hellalive" 2003), Judas Priest ("Live In London" 2003), wreszcie Sepultura nagrała tu swój ostatni koncert w składzie z Maxem Cavalerą ("Under A Pale Grey Sky" 2002).

Ocena 4 została wystawiona tylko dlatego, że uważam ten koncert za bardzo dobry. Gdyby dodatkowo kulał repertuar lub sam koncert nie był wybitnie udany, to byłoby 2 jak nic.