zaloguj się | nie masz konta?! zarejestruj się! | po co?
rockmetal.pl - rock i metal po polsku piątek, 22 listopada 2024

recenzja: The Kovenant "Animatronic"

11.05.2000  autor: szalony KaPelusznik
okładka płyty
Nazwa zespołu: The Kovenant
Tytuł płyty: "Animatronic"
Utwory: Mirrors Paradise; New World Order; Mannequin; Sindrom; Jihad; The Human Abstract; Prophecies Of Fire; In The Name Of Future; Spaceman; The Birth Of Tradegy
Wykonawcy: Von Blomberg - instrumenty perkusyjne; Psy Coma - gitara; Lex Icon - wokal
Wydawcy: Mystic Production, Nuclear Blast Records
Premiera: 1999
Subiektywna ocena (od 1 do 10): 7

Oj, rozczarował mnie Kovenant. Chyba zmiana nazwy nie wyszła im na dobre. Ksywki też pozmieniali i sam już nie wiem, kto prócz Nagasha (teraz Lex Icon) z Covenant pozostał :). A tak na serio, to Lex Icon to Nagash, Psy Coma - Blackheart i Von Bloomberg to Hellhammer.

Muzyka jest... to dość śmieszne, ale ostrzejsza i bardziej komercyjna zarazem. Dużo tu elektronicznych wstawek, przesterów wokalu, syntezatorów, itd. Jakoś trudno mi było nad tym przejść do porządku dziennego. Kiedy słuchałem "Animatronic" pierwszy raz, przyszły mi na myśl dwa słowa - "prymitywne" i "Rammstein". Teraz już nie reaguję aż tak negatywnie, ale praca sekcji rytmicznej i gitar wyraźnie zahacza o zespół na literkę R. Ratuje to wokal Nagasha, który jest nawet lepszy niż na "Nexus Polaris". Szczególnie w coverze Babylon Zoo ("Spaceman") Nagash pokazuje, co potrafi wycharczeć.

Jakość kompozycji i aranżacji jest nadal wysoka, ale sam gatunek mi zbytnio nie odpowiada. Nie mam nic przeciwko elektronice, ale tutaj przejawia się to w miarowym waleniu perkusji i prostej pracy gitar. Wiem, że piszę to już drugi raz :), ale zasmuciło mnie to, bo oczekiwałem czegoś lepszego od następcy "Nexus". Syntezatory w takim np. "New World Order" grają niczym w rasowym disco z lat 70-tych...

Muzyka jest ostra, ale to pewnie dzięki wszechobecnym przesterom i efektom. Mimo wszystko jednak błędem z mojej strony byłoby odmawianie tej muzyce klimatu. Jest on bardzo syntetyczny i... totalitarny. Aż widać te setki ludzi ustawione w równe rzędy i wykrzykujące te same nadęte hasła. I gdzieś tam, w ciemnej uliczce, Lex Icon z kolegami krąży wokół mrocznej kuli, poprzecinanej wyładowaniami elektrycznymi, z której wynurza się odrażająca, na wpół elektroniczna gęba wykrzykująca rewolucyjne hasła... Ta muzyka właśnie taka jest... Metalowa w duchu, ale zarażona elektroniką, która dosłownie ją pożera (początek, bodajże "Jihad", to niemal "Mortal Kombat").

Nie twierdzę oczywiście, że to coś złego, ale po Covenant spodziewałem się zupełnie czegoś innego. Jeszcze raz to napiszę - może po prostu źle podchodzę do tej płyty... A może chodzi mi o to, że jest to dobra płyta, ale jedna z wielu. Nie nowatorska czy oryginalna. Modna i drążąca popularny ostatnio gatunek, a że stoi na wysokim poziomie... To mi chyba nie wystarczy.

Komentarze
Dodaj komentarz »

Oceń płytę:

Aktualna ocena (430 głosów):

 
 
80%
+ -
Jak oceniasz płytę?

Materiały dotyczące zespołu

Lubisz tę plytę? Zobacz recenzje

Moonspell "Under Satanae"
- autor: Cemetary Slut

Covenant "Nexus Polaris"
- autor: Margaret
- autor: szalony KaPelusznik
- autor: Bart/2

Machine Head "The Blackening"
- autor: Mrozikos667

My Dying Bride "The Light at the end of the World"
- autor: Margaret
- autor: Miki(S)
- autor: Gollum

Anathema "Judgement"
- autor: Raf
- autor: Margaret
- autor: Adam "Tool" Ulecha

Napisz recenzję

Piszesz ciekawe recenzje płyt? Chcesz je publikować na rockmetal.pl?

Zgłoś się!
Na ile płyt CD powinna być wieża?