Powiem to tak, żeby nie było wątpliwości: Odkrycie roku!!! Zdecydowanie tak!!! Nie było w tym roku innej kapeli, która wyskoczyłaby tak ni z gruszki, ni z pietruszki i rąbnęła mnie w głowę ciosem tak mocnym i celnym, że dotarłem tam, gdzie nikt jeszcze nie dotarł i zobaczyłem wokół głowy takie gwiazdy, jakich nikt jeszcze nie widział. A co najlepsze, nie był to cios jednorazowy - mimo wielu przesłuchań płyta nadal rozp... (piiiiiii)...

Muzyka grana przez Killswitch Engage to energia w czystej postaci - pulsuje życiem, wokół grzmiących głośników niemal pojawiają się błyskawice energii. Potężne, grane z wściekłością, prostujące fałdy mózgowe riffy ("Fixation Of The Darkness", "Life to Lifeless", "My Last Serenade", "Rise Inside"), łomocząca perkusja i morderczy, chwilami rozszarpujący wnętrzności wokal (np. "Vide Infra" czy "The Temple From Within") - muzyka z otchłani piekieł, można by rzec. Energia ta przenosi się na słuchacza - nie da się tej muzyki TYLKO słuchać. Nie ma szans, żeby nie machać włosami, nie tupać nogą czy też po prostu nie wybijać rytmu. Muzyka KSE bynajmniej nie jest jednak prosta - ilość przejść, zmian rytmu, zarówno w grze gitarzystów, jak i perkusji (piękne łamańce "pod" refrenem w "Numbered Days" czy znakomita partia gitarowo-perkusyjna w "Fixation...") mocno zbliża muzykę grupy do stylistyki deathmetalowej. Podobnie bardzo duże "zagęszczenie" i ubicie dźwięków na płycie przywołuje na myśl choćby takie Dark Tranquility czy In Flames. Co bardzo ważne, KSE grają muzykę bardzo przemyślaną - przy całym swym pędzie i drapieżności muzyka jest znakomicie poukładana. Jednak bodaj największe wrażenie robi sposób, w jaki zespół łączy tą agresję z czystymi, bardzo melodyjnymi wokalizami. Linie melodyczne są naprawdę genialne - dynamiczne, z pasją, bardzo mocno zapadające w pamięć ("Numbered Days", "Life To Lifeless", "The Element Of One", "Rise Inside"). Co charakterystyczne, w wielu fragmentach elementy łagodniejsze i ostre nie są sobie przeciwstawiane, ale splatają się ze sobą: dynamiczne i agresywne podkłady gitarowe, czysty wokal, a tuż za nimi - growl i krzyki z piekła rodem ("Self-Destruction", "Just Barely Breathing", "To The Son Of The Man").

Już pierwsze nagranie - "Numbered Days" - z miejsca wykopuje na orbitę. A kolejne numery poniewierają równie mocno: piekielne "Fixation Of The Darkness", "My Last Serenade" z klimatycznym, rozmarzonym wprowadzeniem, niesamowite "Life To Lifeless" i "Just Barely Breathing" z cudownym, wibrującym riffem. Potem jeszcze niezwykła, zaskakująca akustyczna miniaturka - "Without A Name" i kończące płytę genialne "Rise Inside" z "rozpędzającymi" się zwrotkami i niezwykle dynamicznym refrenem.

"Alive Or Just Breathing" to nie dość, że płyta bez wątpienia rewelacyjna, to w dodatku brzmi bardzo świeżo i oryginalnie. KSE, choć to młody zespół, jawi się jako kapela mająca własny styl i pomysł na muzykę. To w połączeniu z umiejętnościami oraz żywiołowością dało płytę, którą spokojnie umieszczam w pierwszej trójce najlepszych płyt Anno Domini 2002. Co najmniej trójce...