Poprzednia płyta Hatesphere, zatytułowana "Serpent Smiles And Killer Eyes", zebrała wiele pozytywnych opinii. Zespół stanął wówczas przed dużą szansą. W takiej sytuacji zaskoczeniem mogły być zmiany w szeregach duńskiej załogi - Peter "Pepe" Lyse Hansen postanowił wymienić cały skład. Czy nowa ekipa sprawdziła się?

Nikt na pewno nie zarzuci nowym muzykom Hatesphere braku talentu i umiejętności. "To The Nines" zawiera dość obszerną paletę brzmień opartych na thrash - deathowym szkielecie. Album zagrany jest z fajnym feelingiem, w wielu miejscach groove riffów przywodzi na myśl nagrania bogów z Pantery. Fani takich klimatów, jak At The Gates i generalnie metalowej Szwecji także znajdą wiele elementów, które im przypadną do gustu. Płyta przypomina mi nagrania Cataract, Aborted, The Haunted i kilku innych kapel, grających w zbliżonych rejonach. Brzmienie perkusji (konkretnie werbla) mogłoby być bardziej naturalne. Gitary natomiast są wyprodukowane dokładnie tak, jak powinny. Zresztą w przypadku rzeczy wychodzących spod ręki Tue Madsena można być pewnym dobrego efektu.

Hatesphere udało się świetnie połączyć pewną przebojowość z agresją. Kawałki wchodzą łatwo, ale na pewno nie można mówić o cukierkowych melodyjkach w stylu In Flames. Utwory cechuje odpowiednia motoryka - tak się powinno grać nowoczesny death - thrash. Cieszę się też, że w kilku miejscach wpleciono naprawdę dobre solówki. Zdaje się, że coraz częściej metalowe głowy sięgają po do tej tradycji. Żałuję, że załoga Pepe nie odważyła się trochę poeksperymentować - płyta wydaje się być miejscami zachowawcza. Niemniej jednak materiału słucha się znakomicie i radochy jest wiele. "To The Nines" to nic oryginalnego, ale w tej stylistyce raczej niewielu obecnie może się równać z Hatesphere. Jestem ciekaw dalszych działań zespołu - przydałoby się odświeżyć formułę, w której duńczycy osiągneli już mistrzostwo.