Już od pierwszych sekund wiedziałem, że będzie dobrze. I nie zawiodłem się. Z budującej klimat introdukcji "Krig" gładko przechodzimy do świetnego, sprawiającego, iż nawet na twarzach najbardziej zagorzałych fanów black metalu pojawia się "banan" utworu "Fogosagan". I tak jest już do końca - uśmiech przy słuchaniu "Jaktens Tid" nie schodzi z gęby. Płyta ta wprost emanuje radością jaką członkom Finntroll musiała sprawić jej realizacja - słychać to zarówno w skocznym i granym w polkowym rytmie "Slaget Vid Blodsalv" jak i naprawde szybkim "Krigsmjod". Black metalowa forma oplatająca folkowe rytmy i zaśpiewy sprawdza się w tym przypadku doskonale! Jak widać fiński folk ma wiele do zaoferowania skoro niegdyś Amorphis, teraz zaś Finntroll sięgają doń i biorą co najlepsze.

Najmocniejszymi punktami płyty są niewątpliwie "Vargtimmen", wspomniany już wcześniej "Fodosagan" oraz numer tytułowy. Na uwagę zasługuje też świetna - jak na kapelę w sumie black metalową - realizacja albumu. Muzykom nie brak umiejętności to pewne, lecz ważnym jest tu element brzmienia, które jak na taki album jest świetne! Brak bzyczących gitar i garażowych bębnów, wszystko słychać klarownie i wyraźnie a jednocześnie z niemałym ogniem.

Nie znam zbyt wielu zespołów poruszających się w podobnych klimatach, ale nie uwierzę, że Finowie nie są w ścisłej czołówce. Ci panowie przebrani w zwierzęce skóry i wymalowani niczym pogańscy wojowie udowodnili, że przy black metalu też można się świetnie bawić i grać go z tak zwanym "jajem". I to co najmniej strusim.