Europe to zespół, który cokolwiek by zrobił i tak zawsze będzie kojarzony przede wszystkim z nieśmiertelnym "The Final Countdown" i pudlowymi latami osiemdziesiątymi, wraz z odejściem których słuch o nim zaginął. Mimo to, po trzynastoletniej przerwie, od jakiegoś czasu udanie nagrywa nowe płyty, a teraz muzycy oddali w nasze ręce prawdziwą perełkę. Nie ma co owijać w bawełnę, "Last Look At Eden" to bardzo dobra płyta, która z pewnością zagości na dłużej w świadomości fanów rocka.

Szwedzi, którzy na albumach "Start From The Dark" i "Secret Society" poszukiwali dla siebie nowej formuły, postawili na klasyczne, hardrockowe brzmienie i nagrali album w starym, dobrym stylu. "Last Look At Eden" zachwyca już od pierwszych dźwięków. Po krótkim, symfonicznym wstępie, kojarzącym się trochę z uwerturami do płyt zespołów powermetalowych, dostajemy tytułową kompozycję, która... już choćby dla niej samej warto kupić ten krążek. Genialna piosenka, w której Europe ukazuje pazur godny prawdziwego dinozaura. Zdecydowanie jeden z rockowych przebojów roku 2009, z prześwietną partią solową, bogatą aranżacją, wspaniałą melodią i jeszcze lepszym riffem.

Oczywiście znajdzie się na płycie też coś dla miłośników "Carrie", czyli bardziej balladowego brzmienia Europe. "New Love In Town"... ach, cóż to jest za ballada! Do tego się będzie wracać po wielu latach. Tekst może i naiwny, ale piosenka ściska za serce i melodią od razu zwraca na siebie uwagę. Łagodniejszy - w porównaniu do mocnego "New Love In Town" - charakter ma inny wolny utwór, zamykające płytę i najdłuższe na niej nagranie "In My Time". Nie jest już wprawdzie tak udane, ale robi fajne wrażenie, zwłaszcza ze względu na partie gitary, która poza plumkaniem w tle, dwukrotnie wchodzi też na pierwszy plan. Aż szkoda, że piosenka wraz z całym albumem urywa się tak nagle.

Co było zawsze charakterystyczne dla twórczości Europe, wbrew swojej nazwie, muzycy nagrywali w stylu typowym raczej dla kapel z przeciwnej strony Atlantyku. Na "Last Look At Eden" brzmią nawet bardziej amerykańsko od samych Amerykanów, jeśli porównywać ich choćby z kolektywem gwiazd spod znaku Chickenfoot. Takie utwory, jak wyjątkowo udane "Gonna Get Ready" i "Catch The Plane", przeniosą nas spod polskich budek z piwem wprost do amerykańskiego baru dla motocyklistów. Sporo na tej płycie bluesowych motywów i klimatu typowego dla kapel w stylu Whitesnake.

Z pozostałych kompozycji, nie sposób nie wspomnieć o "The Beast". Ten utwór to prawdziwa bestia, szybka i drapieżna, emanująca energią, której muzykom mogłoby pozazdrościć wielu młodszych kolegów. Aranżacyjnie mamy tu oczywiście przede wszystkim klasycznego rocka. Oprócz przyjemnie brzmiących solówek gitarowych Johna Noruma bez nachalnych galopad, dość często pojawiają się klawisze, które stanowią szczególnie istotny element w tytułowej kompozycji i innym spośród najlepszych na płycie utworów - "No Stone Unturned". Znajdziemy też rozmaite smaczki, których poszukiwanie pozostawię już wam. Przy tej okazji warto wspomnieć o charakterystycznym dla Europe wokalu Joey'a Tempesta. Choć niektórym może się on wydawać dość miękki, bardzo dobrze pasuje do poszczególnych utworów, szczególnie pozytywne wrażenie robiąc w takich piosenkach, jak "Last Look At Eden", "Catch The Plane" i obdarzonej znakomitym refrenem "Only Young Twice" oraz w balladowych fragmentach płyty.

Podsumowując - czapki z głów przed Europe! Takie przeboje, jak "Last Look At Eden", "Beast", "No Stone Unturned" czy fantastyczna ballada "New Love In Town", czynią ten krążek jednym z poważniejszych kandydatów na płytę roku nie tylko w swojej kategorii.