Był kolejny ponury dzień. Jak zwykle wybrałem się do miasta.

Rozglądając się po budce (chyba jedynym w Łodzi metalowym sklepiku), zatrzymałem wzrok na dosyć dziwnej okładce. Srebrnobrązowa z dość klimatycznym obrazkiem, który można ujrzeć po kilku minutach wpatrywania się w niego. Emperor! Tak... "IX Equilibrium" trochę zaskakuje swoją okładką. Sięgnąłem do płaszcza po ostatnią pięćdziesiątkę...

Pełen zadowolenia powróciłem do mojej ciemni. Kolejna niespodzianka napotkała mnie po włożeniu CeDeka do czytnika. Czterdzieści cztery minuty? Tylko? Posłuchajmy - pomyślałem.

Pierwszy utwór "Curse You All Men" jak zwykle przesiąka agresją. Dobre wprowadzenie. Dynamika i oczywiście dominująca perkusja. Dosyć interesujące gitary.

"Decrystallizing Reason" zaczyna się klimatycznymi klawiszami, które wraz z perkusją wytworzyły u mnie okultystyczny klimat ;). Po pewnym czasie rytm przyśpiesza.

"An Elegy Of Icaros" uważam za najlepszy kawałek. Długi overture. Doscyć poetyczne wołanie o wolność. W środku przyśpieszony tak, aby po chwili kontrastowo zwolnić.

Gdyby nie długość, chóralna "Nonus aquilibrium" uważałbym za najwspanialsze dzieło. Ciekawe czy kiedyś doczekam się blackmetalowej wersji "Elegii o chłopcu polskim" Baczyńskiego ;)

"The source of icon E" stara się wyjaśnić nam źródło i przeznaczenie znaku Emperora.

Od "The destiny of the wave" wokal zmienia się w... opętańczy krzyk? Trzeba koniecznie posłuchać, aby dowiedzieć się o czym mówię. Przesłuchajcie koniecznie.

W "Sworn" występuje dobry - moim zdaniem - rytm, który szczególnie da się zauważyć po overturowym przejściu "To be seen (...) not to be reached".

"Nonus Aequilibrium" - bardzo dobry kawałek, który umieszczam zaraz po elegii.

Znów spotykamy się z melodyczną overturą (od słów "Two bound as one") Dobrze brzmiejące klawisze podkreślające - szczególnie tutaj - wartość melodycznom.

"The Warriors Of Modern Death" - każdemu na myśl nasunie się Metallika. Próbuje się od tego odzwyczajić, ale nie mogę. Dla mnie - typowy black, yerrah!

"Of Blindness & Subsequent Seers" - lekko zwolniony, przypominający nieliczne kawałki Limbonica. "Yet, was it I or my shadow walking in past?"

Na koniec klimatyczne outro (niestety za krótkie, aby się wsłuchać).

Czy żałuję, że album trwa tak krótko? Wolę mieć materiał krótszy i bardziej dopracowany niż... ...a zresztą - Emperor nigdy mnie nie zawiódł (i nie zawiedzie :) Faust się pewnie wpieni, że nie mógł uczesniczyć przy tworzeniu tego arcydzieła...