"Heading for the Top" brzmi jak salut oddany AC/DC. Z szacunkiem, ale bez armatnich salw.

Wystarczy tylko posłuchać przez chwilę otwierającego płytę utworu "Midnight Riders (Riding Free)", aby myślami powędrować w kierunku grupy z antypodów. Niemal wszystko, od nabijania perkusji, poprzez charakterystyczne riffy, aż po wokalistę, który wyraźnie inspiruje się postacią Briana Johnsona (i nie da się ukryć, że został obdarzony przez naturę podobną barwą głosu), budzi skojarzenia z zespołem braci Young. I tak już jest do końca płyty. Czasami inspiracje są wyraźniejsze (początek utworu tytułowego, wywołuje skojarzenia z "For Those About to Rock"), czasami są nieco odleglejsze, ale zawsze dominujące. Nawet jeśli galopady solówkowe w "Speeding in the Night" dryfują w kierunku Ritchiego Blackmore'a, to jednak całość utrzymana jest w ramach stworzonych przez AC/DC.

Płyty słucha się przyjemnie, pod warunkiem, że kogoś nie drażnią, wspomniane wyżej, wyraźne nawiązania. Wyróżnia się "One Deal with Devil" ze "złowieszczym" chórkiem. W "Turn It Up Loud" i "Bang Your Head" wklejono odgłosy publiczności, nadające wrażenie rejestracji koncertowej, co dodaje muzyce silniejszego kopa. Jest tylko jedno "ale". Angus Young potrafi z prostego riffu wyrzeźbić cudo, kilkoma uderzeniami w struny gitary tchnąć w muzykę życie i nadać jej niepowtarzalnych barw. Tutaj wszystko jest niby poprawne, od strony rzemieślniczej nie można niczego zarzucić, ale brakuje ręki mistrza, która podniosłaby tę muzykę do rangi sztuki. Bullet powinni o tym pamiętać, oznajmiając wszem i wobec, że zmierzają na sam szczyt. W końcu "It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'N' Roll)".