Po wydaniu debiutanckiej płyty "The Karelian Isthmus", muzycy Amorphis wypłynęli na szerokie wody death metalowej sceny. Drugi album "Tales from the thousand lakes" potwierdził wielki kunszt kapeli. Pewnym zaskoczeniem dla fanów było przemycenie do muzyki folkowych wpływów północnej Europy. Album perfekcyjnie połączył elementy heavy metalu, doom/death metalu oraz rocka progresywnego z lat '70. Wokale to ciężki deathowy growl Tomiego, połączony z dodatkami czystego wokalu Ville Tuomiego. Uzupełnieniem tworzącym niesamowity klimat płyty są klawisze Martensona. Teksty piosenek opierają się na fińskim eposie narodowym - "Kalaveli". Odsłaniają przed słuchaczem skrawek wierzeń i życia codziennego ludzi północnej Europy. Całość tworzy iście piorunującą miesznkę!

Solidna muzyka utrzymana w średnich tempach, deathowo/doomowe brzmienie i ciekawe teksty ukazują muzyczną dojrzałość Amorphis (osiągniętą już na drugiej płycie!). Album otrzymuje ode mnie ocenę 10. Jest to absolutne arcydzieło, będące punktem zwrotnym w twórczości zespołu, równocześnie wykraczające poza pewne granice. Wielu ortodoksów po wydaniu tego albumu posądziło Amorphis o komercję i odejście od death metalowych kanonów. Dla mnie własnie eklektyczność zespołu sprawia, że jest on jednym z niewielu oryginalnych bandów na dzisiejszej metalowej scenie. Jeżeli ktoś lubi muzyczne ciekawostki, gorąco polecam!

P.S. Wersji digipack "Tales..." zawiera cover The Doors "Light my fire" zaśpiewany growlem. Aranżacja tego przeboju zaskoczy każdego.