Po bardzo dobrym "Goat of Mendes" można się było po Akercocke spodziewać ciekawej płyty, "Choronzon" jednak wręcz przeszedł moje oczekiwania. Jest to, podobnie jak jego poprzednik, album bardzo zróżnicowany, pełen smaczków i ciekawostek, mieszanina rozmaitych form wyrazu; jednak pod względem zarówno kompozytorskim, jak i brzmieniowym, Anglicy zrobili ogromny krok do przodu.

Przede wszystkim "Goat of Mendes" była dla mnie płytą nieco przeintelektualizowaną - momentami mało spójną i za bardzo synkretyczną. Tym razem kompozycje są wprost doskonałe - wciąż jest to granie ekstremalne, mieszanka grindu, death i black metalu, jednak o bardzo indywidualnym wydźwięku. Niewątpliwie ci dżentelmeni wiedzą, co i w jakich proporcjach podać - jest tu i growling i melodyjny wokal, brzmienia czyste i przesterowane, kilka impresyjnych przerywników... Pojawia się dodatkowo jakiś wschodni instrument stroikowy, wiolonczela i szczypta elektroniki. Muzyka Akercocke intryguje tak wieloma pomysłami, że mimo dość długiego czasu trwania płyty i generalnie wymagającego charakteru tak ciężkiego grania nie sposób się przy niej nudzić. Same utwory są złożone tak, jak można by się po tym kwartecie spodziewać - na riffach z tego albumu niejeden zespół mógłby zbudować całą dyskografię. Co więcej, mimo tego progresywnego wydźwięku oraz wielu zmian nastroju i tempa, wszystko brzmi bardzo spójnie.

Warto zwrócić też uwagę na samo brzmienie. Produkcja jest znakomita - wszystkie instrumenty brzmią bardzo klarownie, a sam zespół umiejętnie i z umiarem korzysta z różnych efektów. Trudno wymienić wszystkie czynniki, które od pierwszego kontaktu odróżniają tę grupę od innych - na pewno duży, jak na taką ekstremalną stylistykę, udział nieprzesterowanych gitar (i nie chodzi tu o jakies tandetne intra czy tym podobne), ale też całe mnóstwo smaczków, które dość trudno opisać, a także charakterystyczny głos wokalisty, niby dość delikatny, ale świetnie współbrzmiący z całą resztą.

Wśród zalewu schematycznego łomotu, o którym można najwyżej napisać kilka malowniczych porównań do kataklizmów i kopania słuchacza w to i owo, "Choronzon" wybija się na kilometr swoją świeżością i pełnią świetnych pomysłów. Zdecydowanie polecam.