kiedyś fascynowałem się Drimami. miałem całą dyskografię. od momentu jak poznałem (nie powierzchownie) klasyke jak King Crimson, Genesis, Briana Augera,Yes, ELP czy chociażby osobny styl muzyczny zwany Frankiem Zappą gdzie elementy rocka progresywnego też są (jak i wszystkie innje style muzyczne istniejące na tej planecie) to theater stał się dla mnie mdły, monotonny, toporny i męczące. Pozbyłem się wszystkich płyt (ironów, metallik i slayerów..... juz dawno) oprócz Images & Words.

Watch out, we've got a badass, over here.

Yes oraz ELP aż tak są dobre? DT czerpie garściami od klasyków gatunku, ale nie to jest ich najlepszą stroną.

Urzekła mnie twoja historia

wolę jednak ten mdły Dream niż nudne kapele, które wymieniłeś :) :)

nie wiem co brał przed koncertem akustyk ale powinien zmienić dealera albo iść na odwyk :( :( błędy tego gościa za konsoletą tak naprawdę zepsuły cały show :( nie wiem czy chciał pokazać że DT będzie lepiej brzmieć niż Riverside ale na bank mu to wyszło bokiem. Riverside, choć to nie moja estetyka muzyczna (zanudzał mnie na śmierć) to koncertowo wypadł genialnie. dźwięki jakie wydawali były selektywne (chociaż czasami gary znikały z pola słyszalności) i dało się tego słuchać bo uszy nie były katowane jedynie dudnieniem. niestety akustyk DT postanowił wyciąć pasmo dżwięków wysokich i częściowo średnich i poczęstował nas dudniącym łomotem :(
na fatalne działanie akustyka niestety czasami nakłądała się kiepska forma Jamesa :( nie wiem czy on również nie słyszał tego co wydobywa się z głośników bo wielokrotnie niemiłosiernie fałszował :( oprawa wizualna tu nie można mieć żalu bo wyglądało to świetnie i to przy każdej kapeli tego wieczora.
kolejny minus to organizator :( mała ilość sprzedanych biletów zmusiła ich do upychania widzów z niebieskich sektorów do sektorów czerwonych, niestety na miejsca gdzie można było oglądac jedynie monitory sceniczne i barierki przed sceną. dobrze że duża część publiki zignorwała zakaz i usiadła na sektorach niebieskich vis a vis sceny. oczywiście organizacja to odrębny temat ale MMP nie pierwszy raz dało plamę :(
dobrze że wszystkie wpadki wynagrodziała przynajmniej możliwość zobaczenia na żywo kilku wykonawców, których byłęm ciekaw.tyle że koncert to nie samo oglądanie.

Jaka była frekwencja?

Przeciętna jak na Spodek i niezły skład.

W Polsce chyba mało ludzi lubi progressive metal.

Dream Theater gra u nas raz w roku, albo co dwa lata.
Każdy co miał obejrzeć, to już zobaczył.