jeszcze inaczej - gdyby Cree istniał 20-30 lat temu, podobnie jak Dżem, TSA, czy każda inna polska gwiazda tamtych lat zapełniałby stadiony. Zachodnia muzyka w PRL-u, czy to amerykański blues-rock czy heavy metal była powiewem wolności, czymś nowym, czego jeszcze tutaj nie znano, co miało olbrzymią siłę oddziaływania. Dzisiaj na nikim nie robi, to już takiego wrażenia, ale trudno sobie wyobrazić, żeby oni grali coś rewolucyjnego. Więc robią po prostu swoje.

Też miałem okazję być na ich koncercie i zawiodłem się, energii w tym niewiele, a teksty też takie sobie...
Dżem z Balcarem parę lat temu grał dużo lepsze sztuki...

A dla mnie Cree jest cienkie. Miałem dwa razy wątpliwe szczęście być na ich koncercie i są tak nudni, że uciekłem żeby nie zasnąć pod sceną.

bo ta muzyke trzeba czuć, nie czujesz bluesa to nic juz z tego nie bedzie...Brawo Bastek ,brawo Cree

Zawsze wydawało mi się, że Cree, to takie popłuczyny po Dżemie, blues-rock dla starych dziadów - a tu jednak zaskoczenie sezonu! Niesamowicie zdolni ludzi, charyzmatyczny Riedel II, dobrze zagrany koncert (klimaty nie tylko bluesowe, ale wręcz przekrój od Pink Floyd do AC/DC!). Myślę, że gdyby Rysiek dożył dzisiejszych czasów, to już dawno podziękowałby kolegom z Dżemu (którzy przy Cree brzmią, jak swój auto-cover band) i robiłby właśnie taką muzykę. To prawda, Sebastian pięknie kontynuuje rodzinną tradycję!